Οταν ανοιξε τα ματια του απ το βαθυ υπνο της Νυχτας,το βλεμα του επεσε πανω στο αντικρυνο βουνο.Το περιεργο μ αυτο το λοφο ηταν η απιστευτη γεωμετρια του πρασινου σε σχεση με το γκρι του βραχου και το καφε του βουνου που κατεβαινε διαγωνια μεχρι τα ριζα του,σαν καποιο θεορατο μαχαιρι να εκοβε με ακριβεια τελειοποιοντας τις γωνιτσες του αγριου πρασινου απ το ηπιο ασημι της ελιας,λες και καποιος ειχε ασχοληθει να τακτοποιησει τα σχηματα ωστε να εμφανιζεται κατι κρυπτογραφημενο.
Τι αραγε και ποιος;
Αυτο ηταν ενα καινουργιο προβλημα που γυρευε τη λυση του!
Αυτο βεβαια ηταν συνηθισμενο στον Ροπ, στον μικρο νανοσχημο Ροπ!
Στην αεναη φυση το παραμικρο γυρω του επαιρνε αλλη διασταση μεγεθυνοταν και μικραινε αναλογα με την διαθεση του, Ομως παντα ηταν ενα παιχνιδι που φχαριστιοταν πολυ να παιζει,ετσι αλλωστε κυλουσε ο χρονος του,παντα απασχολημενος με κεινο και με τ αλλο. Πως το νεο λουλουδι ανθιζε ενω μια ριζα του πλατανου αγκαλιαζε μια πετρα ενω περπατουσε πανω της ενα μυρμηγκι ενω κουβαλουσε πανω του ενα σπορο φτελιας κλπ
Ολα αυτα ξερετε ειναι τοσα μα τοσα πολλα για εναν Ροπ….
Συνεχιζεται…….